0
Przyczynienie na tle szkód komunikacyjnych trzeba rozpatrywać w zależności od tego czy mamy do czynienia z odpowiedzialnością na zasadzie ryzyka czy winy i uwzględnieniem szczegółowych okoliczności powstania szkody. Posiadacz pojazdu jest obarczony zasadą ryzyka w odniesieniu do np. osób pieszych, będących poza pojazdem. Przesłanką do przyjęcia przyczynienia może być , np nagłe wtargnięcie pieszego na jezdnie w miejscu do tego nie przeznaczonym, przebiegnięcie na czerwonym, poruszanie się w ciemnościach po niewłaściwej stronie jezdni. Nie jest natomiast przesłanką stan nietrzeźwy pieszego. Ktoś nietrzeźwy przechodząc prawidłowo na przejściu zostaje potrącony przez samochód Nie naruszył zasad ruchu drogowego (nie ma przecież zakazu poruszania się nietrzeźwych
), przechodził przez jezdnię prawidłowo a fakt promili we krwi jest bez jakiegokolwiek związku ze zdarzeniem. Jeśli jednak ten sam pieszy, idzie po chodniku i nagle wtacza sie pod samochód to jego stan spowodował niebezpieczne , nieostrożne zachowanie, które w efekcie ocenimy jako przyczynienie. W odniesieniu do przewożonych pasażerów odpowiedzialność kształtuje się na zasadzie ryzyka (z wyjątkiem współmałżonka). Z tego wynika, że pasażer nie odpowieada za zachowanie kierowcy. Sposób jego jazdy. Nie można więc na pasażera przerzucić winy za naganne zachowanie kierowcy. Jest jednak przypadek gdzie i pasażerowi umniejsza się odszkodowanie. Chodzi tutaj również o nietrzeźwość. Orzeczenie SN 1CR 29/68 (Gdy ktoś wspólnie z kierowcą wprawia się w stan odurzenia a następnie w takim stanie wsiada do jego samochodu, prowadzonego przez pijanego kierowcę, to takie zachowanie należy traktować jako rażąco lekkomyślne narażenie swojego życia na niebezpieczeństwo w czasie jazdy samochodem i mające wpływ na wysokość odszkodowania należne poszkodowanemu lub rodzinie w razie jego śmierci lub uszkodzenia ciała w skutek wypadku samochodowego, spowodowanego odurzeniem alkoholowym kierowcy
Na koniec chciałbym dodać pewną ciekawostkę z którą nigdy się w praktyce nie spotkałem ze względu na niewiedzę sprawców kolizji.
Często kwestia przyczynienia występuje w odniesieniu do szkód powstałych w wyniku kolizji z innym pojazdem, bądź uderzenia w przeszkodę znajdującą się na drodze. Przyczyną przyczynienia jest tu z reguły nadmierna prędkość, niedostosowanie techniki jazdy do warunków. Przy zderzeniu pojazdów odpowiedzialność kształtuje się na zasadzie winy. I tutaj najciekawsze. Gdy jeden kierowca zostanie uznany za sprawcę a drugi tylko się przyczynił, to powstają dwa oddzielne roszczenia i każdy z nich ma prawo do zrekompensowania swoich strat w takim zakresie w jakim za jego szkodę ponosi odpowiedzialność drugi. W praktyce , to oznacza, że jeśli poszkodowany w jakiś sposób przyczynił się w np 30% do powstania szkody. To nam jako sprawcy przysługuje rekompensata w takiej właśnie 30% wysokości od całej wartości szkody. Oczywiście z jego polisy OC. Jeśli zatem jesteśmy sprawcą to warto sprawdzić czy likwidator nie uznał przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody. Być może przysługuje nam wtedy odszkodowanie o czym nie mamy pojęcia.
Wróć do góry
